Αθλητικά

1)Πρόστιμα σε Προοδευτική και Χανιά επέβαλε η Πρωτοβάθμια Πειθαρχική Επιτροπή της FOOTBALL LEAGUE ΟΠΑΠ- FOOTBALL LEAGUE 2 ΟΠΑΠ, για την συμπεριφορά των φιλάθλων τους στα εντός έδρας παιχνίδια με Κεραυνό Γλυφάδας και Αστέρα Μαγούλας αντίστοιχα.

2)Με τον ΠΑΟΚ να έχει την μερίδα του λέοντος με 8 ποδοσφαιριστές, το gazzetta.gr σας θυμίζει τους πολυτιμότερους παίκτες της Σούπερ Λίγκας σε κάθε αγωνιστική. Τέσσερις το έχουν πάρει από δύο φορές, ενώ δύο έχουν ποσοστό πάνω από 90%.

Και η φετινή Σούπερ Λίγκα όσον αφορά την κανονική της διάρκεια, καθώς απομένουν τα πλέι οφ, αλλά και το μπαράζ της Ξάνθης με τον Παναθηναϊκό, αν και εφόσον δεν πάρει άδεια ο ΠΑΣ, ολοκληρώθηκε, με το gazzetta.gr να συνεχίζει τα αφιερώματα. Τις δύο προηγούμενες ημέρες το βάρος δόθηκε στις κάρτες, τόσο συνολικά των ομάδων, όσο ξεχωριστά και του Άρη, ο οποίος θυμίζουμε πως έχει υπέρ και κατά 217 κίτρινες, 20 περισσότερες από την δεύτερη ΑΕΚ και γι' αυτό κάναμε μόνο τους Θεσσαλονικείς.

Σήμερα θα ασχοληθούμε με τους πραγματικούς πρωταγωνιστές, τουλάχιστον έτσι πρέπει να είναι, τους ποδοσφαιριστές. Κάθε βδομάδα η διοργανώτρια αρχή του πρωταθλήματος έτρεχε έναν διαγωνισμό για το καλύτερο γκολ και τον πολυτιμότερο παίκτη της αγωνιστικής. Σήμερα θα ασχοληθούμε με το δεύτερο. Με τους ποδοσφαιριστές που με την παρουσία τους οδήγησαν τις ομάδες τους σε επιτυχίες, ακόμα και χωρίς να σκοράρουν.

Πρώτος με διαφορά ο ΠΑΟΚ

Πριν ασχοληθούμε με την κάθε αγωνιστική ξεχωριστά, αξίζει να αναφέρουμε πως η ομάδα με τους περισσότερους πολυτιμότερους παίκτες είναι ο ΠΑΟΚ. Ο... δικέφαλος του βορρά είχε 7 συνολικά ποδοσφαιριστές που κέρδισαν το συγκεκριμένο βραβείο μετά από σχετικές ψηφοφορίες, ενώ ο τίτλος του MVP πήγε στους «ασπρόμαυρους» 8, καθώς ο Λόρενς το κέρδισε 2.

Από 4 κερδισμένα βραβεία ακολουθούν οι Βέροια και Πλατανιάς και από 3 οι Άρης και ΠΑΣ Γιάννινα. Στον αντίποδα στους Ολυμπιακό, ΑΕΚ, Κέρκυρα, Πανθρακικό και Ξάνθη, καμία φορά παίκτης τους δεν αναδείχθηκε πολυτιμότερος σε κάποια αγωνιστική.

Μόλις τέσσερις το νταμπλ...

Όσον αφορά τους παίκτες με τις περισσότερες προσωπικές βραβεύσεις, ο Λόρενς όπως αναφέραμε έχει δύο, αλλά δεν είναι μόνος του. Το... νταμπλ έκαναν επίσης οι Ανδρέας Τάτος του Άρη, ο Βασίλης Κουτσιανικούλης του ΟΦΗ και ο Μπράνα Ίλιτς του ΠΑΣ Γιάννινα, ενώ δεν υπήρξε κάποιος που να το κατακτήσει τρεις φορές.

Με ποσοστά Φιντέλ Κάστρο!

Για να βγει ο πολυτιμότερος παίκτης διεξαγόταν σχετική ψηφοφορία, με τον κόσμο να ψηφίζει για να τον αναδείξει. Υπήρχαν φορές που το... ντέρμπι για τον καλύτερο ήταν μεγάλο, αλλά υπήρξαν και άλλες στις οποίες ο πρώτος είχε ποσοστό Φιντέλ Κάστρο, ξεπερνώντας ακόμα και το 80%. Ο Λίμα Λόρενς με 91,62% είχε το μεγαλύτερο ποσοστό, ενώ και την άλλη φορά που ήταν πολυτιμότερος είχε 89,91%. Πάνω από 80 είχαν επίσης οι Βασιλείου (81,02%), Κατσουράνης (85,74%) και ο Καλτσάς (90,35%)!

Οι επιθετικοί φιγουράρουν στην κορυφή...

Τέλος σχετικά με τις θέσεις, αυτή του επιθετικού είναι με τα περισσότερα βραβεία, καθώς 13 στράικερ έχουν αναδειχθεί πολυτιμότεροι παίκτες. Ακολουθούν οι μέσοι με 11, οι αμυντικοί με 2 στους οποίους βάζουμε μέσα και τον μέσο Κώστα Κατσουράνη που στον ΠΑΟΚ παίζει κεντρικός αμυντικός δίπλα στον Σίντεφελντ, ενώ τρεις τερματοφύλακες έχουν καταφέρει με τις εμφανίσεις τους να γίνουν οι καλύτεροι της αγωνιστικής.

3)Το πρόβλημα στον ώμο δεν έχει ξεπεραστεί και ο Στίβεν Τζέραρντ θα υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση μετά το τέλος της σεζόν!

Ο Στιβεν Τζέραρντ αγωνίζεται παρά το πρόβλημα στον ώμο, ωστόσο αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί... Ο αρχηγός της Λίβερπουλ θα υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση μετά το τέλος της σεζόν έτσι ώστε να είναι έτοιμος για την προετοιμασία της ομάδας για την επόμενη σεζόν!

4)Ο Ball Boy Γιώργος Καραμάνος γράφει για τη «Μπάρτσα της μόδας» και τη νέα τάση του μπάλας που απογειώνεται μέσα από την εικόνα και το διαδίκτυο.

18 Μαΐου 1994. Κάπου εκεί μέσα στοιβαγμένος και εγώ να περιμένω να δω από κοντά το μεγαλύτερο θέαμα της πρώτης ποδοσφαιρικής εφηβείας μου. Τα μάτια όλων μας ήταν στραμμένα στο φαβορί. Ρομάριο, Λάουντρουπ, Στόιτσκοφ. «Dream Team» την αποκαλούσαν. Ωστόσο, άλλοι μας θάμπωσαν. Ντεσαγί, Σαβίσεβιτς, Μαλντίνι οριοθετούσαν εκείνο το βράδυ στο ΟΑΚΑ το τέλος της εκπληκτικής ομάδας που έστηνε από το 1988 ο Γιόχαν Κρόιφ. Σε εκείνο το φινάλε ο φωτεινός πίνακας έγραφε 4-0. Τραγική ειρωνεία, σύμπτωση; Αυτό δηλαδή που έγραφε και το βράδυ της Τρίτης ο αντίστοιχος της «Αλιάντς Αρένα».

Ακόμα και εάν κινδυνεύεις να εκτεθείς, δεν μπορείς να μην το δεις ότι και τούτη η Μπαρτσελόνα έκανε τον κύκλο της, όπως δηλαδή συμβαίνει με όλα τα όμορφα πράγματα στην ζωή. Υπάρχει μία δυσκολία να τοποθετήσεις της αφετηρία της. Δεν θέλω να πάω τόσο πίσω ώστε να μπλέξω με Ρίνους Μίχελς και Κρόιφ που έβαλαν τις βάσεις. Και πάλι όμως δεν είμαι σίγουρος εάν η αρχή έγινε το 2006 με την κούπα στο Παρίσι από τον Φρανκ Ράικαρντ.. Πιο πολύ πιστεύω στον Πεπ Γκουαρδιόλα. Ναι μεν υπάρχει μία συνέχεια από παλιά, αλλά δική του θεωρώ αυτή την ομάδα που μάλλον δεν υπάρχει πια. Δεν υπήρχε πριν το ταξίδι στο Μόναχο.

Το τέλος της ομάδας του Πεπ
Ο Καταλανός κόουτς απαξιώθηκε από πολλούς, οι οποίοι υποστήριζαν πως εκείνη η Μπάρτσα με τους παίκτες που είχε, δεν χρειαζόταν καν προπονητή. Ο Πεπ έφυγε το καλοκαίρι και μέχρι την καρδιά του χειμώνα οι Μπλαουγκράνα πήγαιναν τρένο, με τα εύσημα να πηγαίνουν στον Τίτο Βιλανόβα, ασχέτως εάν ήταν απλά η καλοδουλεμένη φυσική συνέχεια της κεκτημένης ταχύτητας. Αυτό βέβαια δεν γινόταν να πάει μέχρι τέλους και σε συνδυασμό με την αμυντική... γύμνια (+ τους τραυματισμούς), έφερε το ξεμπρόστιασμα από τη Μπάγερν.

Πλέον στη Μπάρτσα ξέρουν πως θα πρέπει να ασχοληθούν με την επόμενη μέρα. Το είπε άλλωστε και ο ίδιος ο Μέσι μετά το ματς: «Ισως δεν θα πρέπει να εστιάσουμε στη ρεβάνς, αλλά στην επόμενη χρονιά». Σίγουρα η ομάδα θα βρει το δρόμο της, θα κάνει σούπερ μεταγραφές και θα υπάρξει ανάταση. Του χρόνου, του παραχρόνου... θα συμβεί. Χωρίς Τσάβι, Πουγιόλ, με άλλον προπονητή και κάποια παραλλαγή του δικού της συστήματος που διδάσκεται στη Μασία. Σίγουρο όμως είναι πως εκείνη η συγκεκριμένη ομάδα που έκανε πολλούς να την κατονομάσουν ως την κορυφαία που είδε ο πλανήτης και άλλους τόσους φανατικούς εχθρούς, έχει ολοκληρώσει την πορεία της.


Από το σινεμά στο PC
Και κάπου εδώ απέρχεται η μόδα, για να αντικατασταθεί από την επόμενη ποδοσφαιρική τάση της. Ετσι δεν γραφόταν ούτως ή άλλως στα κάθε λογής σχόλια; Πως η Μπάρτσα είναι μόδα και το ίδιο και οι οπαδοί της «της μόδας». Αυτό δεν γραφόταν τυχαία. Πρόκειται για ένα παλιό φαινόμενο που πλέον έχει γιγαντωθεί και έχει την λογική και φυσική εξήγηση του. Θυμάμαι τον πατέρα μου να μου εξιστορεί το πως έγινε Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ηταν το 1968, όταν σε κάποιον κινηματογράφο στην Θήβα, λίγο πριν την προβολή της ταινίας, έπαιξαν στιγμιότυπα από τον τελικό του «Γουέμπλεϊ», όπου οι αυθεντικοί Μπέμπηδες του Ματ Μπάσμπι διέλυαν με 4-1 τη Μπενφίκα. Μπεστ, Τσάρλτον, Κιντ ήταν μία μούρλια. Ο πατέρας και οι φίλοι του τους λάτρεψαν και τους αποθέωναν σε όλη την μετέπειτα ζωή τους.

Ετσι συνέβαινε τότε. Η πληροφόρηση ήταν ελάχιστη και αρκούσε μία όμορφη στιγμή για να σε σημαδέψει σαν φίλαθλο. Η μόδα στο ποδόσφαιρο ανέκαθεν υπήρχε. Πόσοι 50άρηδες -και νεώτεροι μετά- δεν έγιναν Λίβερπουλ στα '70ς, Γιουβέντους στα '80ς, Μίλαν στο ξεκίνημα των '90ς, Γιουνάιτεντ από τα μέσα των '90ς και μετά ή πιο πρόσφατα Τσέλσι στην Αμπράμοβιτς εποχή κ.α; Αυτό που συνέβη με τη Μπαρτσελόνα σχετίζεται άμεσα με την εποχή της υπερπληροφόρησης. Πριν από 20 χρόνια έπρεπε να περιμένεις δύο μέρες για να διαβάσεις στην εφημερίδα τα διεθνή παιχνίδια. Και πάλι ξέμενες πεινασμένος σε αυτή την εικόνα και μόνο. Δεν είχες αναλύσεις επί αναλύσεων, άρθρα, συστήματα, βιντεάκια εάν ήταν πέναλτι ή όχι και κάθε είδους λεπτομέρεια.

Τώρα εμφανίζονται όλα μπροστά σου με ένα κλικ. Επιχειρήματα, διαφωνίες, σχόλια. Πότε έφαγε ο Μέσι, αν γέλασε ή όχι ο Κριστιάνο. Μιλάμε για βομβαρδισμό. Και κάπου εκεί έρχονται κυρίως οι πιο πιτσιρικάδες, αυτοί που εσείς οι ίδιοι στα σχόλια σας αποκαλείτε «οι οπαδοί του πληκτρολογίου». Αυτοί έχουν για πρώτη ομάδα τη Μπάρτσα, τη Ρεάλ, την Ιντερ και μετά κάποια ελληνική. Βλέπουν σε streaming κάθε ματς, μιλάνε ξένες γλώσσες και διαβάζουν κείμενα στο εξωτερικό, κάνουν ποδοσφαιρικό τουρισμό. Αυτοί διαμορφώνουν τη μόδα.

Από τη Βαρκελώνη στο Μόναχο
Κατά συνέπεια η Μπαρτσελόνα του Μέσι συνέπεσε με την έκρηξη του διαδικτύου (κυρίως στην Ελλάδα, μιας και στη Δύση είχε συμβεί λίγο πιο πριν). Πόσοι άραγε από εσάς είχατε ίντερνετ πριν το 2005; Επόμενο ήταν να γίνει η πρώτη μεγάλη ομάδα της σύγχρονης εποχής της... μόδας.  Οσοι ήταν Μπαρτσελόνα πριν από αυτή την περίοδο, θα παραμείνουν πιστοί, μαζί με κάποιους άλλους που θα μείνουν μαζί τους. Οι υπόλοιποι θα αναζητήσουν την επόμενη ομάδα που θα τους σαγηνέψει. Ετσι κάνω κι εγώ. Δεν είμαι Μπαρτσελόνα με την έννοια του «mes que un club». Δεν την υποστήριζα ποτέ ως σύλλογο. Μου άρεσε όμως αυτό που είδα τα τελευταία χρόνια από το σύνολο του Πεπ και έγινα όχι οπαδός της, αλλά θαυμαστής της.

Με την ίδια λογική που θαύμασα δηλαδή και την Τρίτη τη Μπάγερν. Και όπως φαίνεται δεν είμαι ο μόνος. Ηδη τα σχόλια υπέρ των Βαυαρών στο gazzetta έχουν εκτοξευτεί. Από τα ματς με τη Γιουβέντους και μετά γίνεται χαμός. Ξαφνικά έγιναν όλοι Μπάγερν. Μιλούν, αποθεώνουν, αναλύουν. Αναρτήσεις στο Twitter, στο Facebook, blogs, σε συνδυασμό με το έξοχο, μοντέρνο παιχνίδι των πρωταθλητών Γερμανίας, μας πείθουν ότι αυτοί είναι οι μεγάλοι υποψήφιοι για να διαμορφώσουν τη νέα τάση της μόδας της μπάλας. Και αυτό μόνο κακό δεν είναι. Αυτή θα είναι η κατάσταση στο παρόν και το μέλλον και έχει το γούστο της...

ΥΓ. Οπως είπε και ο Γκάρι Λίνεκερ: «Αν υπήρχε μία από τις δύο ομάδες της Τρίτης που είχε ανάγκη τον Γκουαρδιόλα, αυτή σίγουρα δεν ήταν η Μπάγερν!»

5)Ο Σεμπάστιαν Λέτο υπέγραψε στην Κατάνια και ο Θάνος Σαρρής γράφει στα Ball Boys για την αργεντίνικη παροικία των «Ελεφάντι», τη φετινή χρονιά τους και τα μηνύματα ελπίδας για το μέλλον.

Η σχέση Σικελών και Αργεντινών έχει τις ρίζες της στον 19ο αιώνα και στην αρχή του 20ου, όταν πολλοί κάτοικοι από το μεγαλύτερο νησί της Μεσογείου μετανάστευσαν στην Αργεντινή, ακολουθώντας το μεγάλο μεταναστευτικό ρεύμα της εποχής προς τις χώρες της Αμερικής. Υπολογίζεται ότι περίπου το 60% του συνολικού πληθυσμού της Αργεντινής έχει με κάποιο τρόπο ιταλική καταγωγή. Το ποδόσφαιρο στην Ιταλία έγινε επαγγελματικό τη δεκαετία του '20 και σιγά-σιγά ξεκίνησε ένα «ποδοσφαιρικό» ρεύμα, με αντίθετη κατεύθυνση!

Οι Λατινοαμερικανοί ιταλικής καταγωγής μπορούσαν να αγωνιστούν πολύ εύκολα στην ευρωπαϊκή χώρα, που πλέον τους προσέφερε επαγγελματικά συμβόλαια. Στην Κατάνια, η έλευση του Ντιέγο Σιμεόνε στην τεχνική ηγεσία το 2010 συνοδεύτηκε με την παρουσία 13 παικτών από την Αργεντινή! Η τάση συνεχίστηκε στην τρομερή επόμενη ομάδα του Βιτσέντσο Μοντέλα, η οποία έκανε ρεκόρ βαθμών και υφίσταται και φέτος, όπου βρίσκονται στην ομάδα 10 παίκτες από τη χώρα του τάνγκο! Δέκα παίκτες που αποτελούν «πυλώνες» μιας ομάδας που στο μεγαλύτερο διάστημα της Serie Α έχει εντυπωσιάσει.

Το ξεκίνημα της χρονιάς ήταν αβέβαιο για τους «Ελεφάντι». Ο Βιτσέντσο Μοντέλα έφευγε για Φλωρεντία και ο Ρολάντο Μαράν καλούταν να τον αντικαταστήσει, πραγματοποιώντας ντεμπούτο ως προπονητής στη Serie A. Παρά το καλό ξεκίνημα, με την ομάδα να έχει χάσει μόλις τέσσερα από τα 13 ματς της και να βρίσκεται κοντά στην έκτη θέση, ο πρόεδρος Αντονίνο Πουλβιρέντι ήταν ξεκάθαρος: «Υπάρχουν έξι θέσεις που οδηγούν στην Ευρώπη. Κι αν δούμε τις ομάδες που βρίσκονται από πάνω μας, θα καταλάβουμε ότι είναι ένα όνειρο που δεν μπορούμε να πετύχουμε. Σκοπεύουμε να αποφύγουμε τον υποβιβασμό». Ο προπονητής της ομάδας ωστόσο είχε διαφορετική άποψη. 

Με τον Μοντέλα, η Κατάνια δούλεψε το 4-3-3, ενώ έμεινε πιστή στην αναβίωση των συστημάτων με τους τρεις κεντρικούς αμυντικούς, είτε αυτό ήταν 5-3-2 είτε 3-5-2. Παρότι είχε προβλήματα στην άμυνα, οι «ελέφαντες» απέκτησαν ρυθμό, έμαθαν να πιέζουν ψηλά και να παίζουν με δημιουργικά χαφ, χωρίς κλασικό αμυντικό μέσο. Όπως γίνεται δηλαδή φέτος στη Φιορεντίνα.

Ο Μαράν κράτησε τη φιλοσοφία και το 4-3-3, αφήνοντας τα συστήματα με τρεις κεντρικούς αμυντικούς για ιδιαίτερες περιπτώσεις, όπως το παιχνίδι με τη Φιορεντίνα ή αυτό με τη Γιουβέντους. «Χτυπάει» στις αντεπιθέσεις και στα στημένα. Βρίσκει γκολ εκτός περιοχής (52%), παίζει σκληρά και αναπτύσσεται κυρίως από την... καλή πλευρά του Λέτο, τα αριστερά, από όπου ξεκινά το 36% των επιθέσεών της. Παράλληλα, διατήρησε τον βασικό κορμό. Το όνομα του Λόντι, τον οποίο η Gazzetta dello Sport παλιότερα έχει χαρακτηρίσει «Μαραντόνα της Κατάνια» ακούστηκε για Ίντερ και Μίλαν, αλλά συνεχίζει στη Σικελία και αποτελεί τον «εγκέφαλο» της μεσαίας γραμμής.

Ο Μπεργέσιο, το βαρύ πυροβολικό στην επίθεση, αποτελεί στόχο του Μοντέλα από την αρχή της χρονιάς για τη Φιορεντίνα, μιας και γνωρίζει από πρώτο χέρι το πόσο χρήσιμος σέντερ φορ είναι. Παραμένει ωστόσο στην ομάδα μαζί με τον Αλεχάντρο Γκόμες, ο οποίος είτε παίζει δεξιά στο 4-3-3 είτε δίδυμο με τον συμπατριώτη του όταν χρειαστεί.  Ο Μπαριέντος, ο οποίος είχε εκφράσει μέσω twitter την επιθυμία του να αποχωρήσει παρέμεινε και με την παρουσία των Αλμιρόν και Ίσκο, υπάρχουν στον άξονα λύσεις για κάθε περίσταση. Πάντα φυσικά με αργεντίνικο χρώμα!

Στη συνέχεια, έγιναν προσθήκες που έδεσαν με το σύνολο. Ο Αντούχαρ γύρισε και πήρε φανέλα βασικού κάτω από τα δοκάρια. Ο Άλβαρες, που είχε παραχωρηθεί δανεικός από τον Μοντέλα στη Σαραγόσα επέστρεψε και είναι αναγεννημένος, αποτελώντας τον βασικό δεξιό μπακ. Για τον Λούκας Κάστρο δαπανήθηκαν σχεδόν δύο εκατομμύρια για να έρθει από τη Ρασίνγκ Κλουμπ και «κούμπωσε» εξαιρετικά στα αριστερά της επίθεσης. Το καλοκαίρι γυρίζει και ο Μάξι Λόπες που δεν «έπιασε» στη Σαμπντόρια.

«Κάνουμε  κάτι πραγματικά σπουδαίο εδώ και το ξέρουμε», δήλωνε ο Ιταλός προπονητής τον Φεβρουάριο, όταν η ομάδα εξασφάλιζε και μαθηματικά την παραμονή και έθετε τους στόχους για τη συνέχεια: «Τώρα πρέπει να βάλουμε άλλους στόχους, αλλά πάντα να παραμένουμε ταπεινοί», πρόσθετε και παραδεχόταν ότι δεν περίμενε ούτε ο ίδιος να εξασφαλιστεί η παραμονή τόσο γρήγορα. Οι άλλοι στόχοι φυσικά ήταν η έξοδος στην Ευρώπη. Ένα μήνα αργότερα, ο Πάμπλο Αλβάρες το έλεγε ξεκάθαρα: «Θέλουμε πραγματικά να φτάσουμε τις θέσεις που οδηγούν στο Γιουρόπα Λιγκ». Η ήττα ωστόσο από τη Λάτσιο μέσα στο Ολίμπικο «ψαλίδισε» τις ελπίδες της ομάδας. Παρότι η Κατάνια προηγήθηκε με τον Ίσκο, ένα αυτογκόλ στο 79' προκάλεσε προσωρινή παράλυση και δύο λεπτά αργότερα ο Καντρέβα με εύστοχο χτύπημα πέναλτι έκανε το τελικό 2-1. 

Δύο συνεχόμενες «λευκές» ισοπαλίες με Κάλιαρι και Κιέβο την έριξαν στην ένατη θέση, τέσσερις βαθμούς πίσω από την πέμπτη θέση που οδηγεί με βεβαιότητα στην Ευρώπη. Παίκτες και προπονητής θα το παλέψουν μέχρι τέλους, αλλά ακόμα κι αν δεν τα καταφέρουν, έχουν αρκετούς λόγους να χαμογελούν για τη φετινή τους παρουσία. Μαζί με τη Φιορεντίνα αποτέλεσαν τις ομάδες που προκάλεσαν το χειροκρότημα. Ήταν δύο ομάδες που είχαν πράγματα να δείξουν, έπαιξαν μπάλα, πέτυχαν μεγάλες νίκες και δημιούργησαν πρωταγωνιστές.

Το πρότζεκτ του Μαράν παίρνει συνέχεια, αφού πρόσφατα ανανέωσε το συμβόλαιό του μέχρι το 2015, με τους διοικούντες να θέλουν να «χτίσουν» στη φετινή χρονιά για την επόμενη και να συνεχίσουν την ανοδική πορεία των τελευταίων ετών. Και σε αυτό το πρότζεκτ, έχει θέση και ο Σεμπαστιάν Λέτο. Ο πρώην άσος του Παναθηναϊκού έχει δείξει ότι όταν νιώθει σημαντικός μπορεί να κάνει πολλά πράγματα. Είναι «ιδιαίτερος» παίκτης και παρότι το Καμπιονάτο κρύβει πολλές δυσκολίες, στην Κατάνια νιώθει ευπρόσδεκτος. Ένα μάτε με τους νέους συμπαίκτες του, ιστορίες στη γλώσσα τους και σιγά-σιγά, ως μέρος του συνόλου, θα ξεκινήσει την πορεία του για επιστροφή σε υψηλό επίπεδο, έχοντας την δίψα και το έδαφος στρωμένο για να τα καταφέρει. Θεωρητικά το μόνο που του λείπει πλέον είναι η φυσική κατάσταση και αυτό το «κάτι σπουδαίο» που γίνεται στη Σικελία μόνο προς όφελός του μπορεί να λειτουργήσει...